Yegane ona komek ede bilecek insan oglu idi. O ise, muemmali sebeblerden zindanda idi.

Her yerden eli uzulen ata, ogluna bele mektub yazir:

Eziz ogul.

Kefim pozuqdur, çunki bu il kartof eke bilmeyeceyem. Bilirsen nece sevmirem bele işleri. Menim ve senin ananin bu ekin sezonu en sevmli vaxtlarimizdir.

Hayif sen yanimizda yoxsan. Olsa idin, derdimiz, problemlerimiz olmazdi. Bilirem ki, zindanda olmasaydin, bagimizi belleyerdin.

Seni dunyalar qeder seven Atan...

.........

Xeyli muddetden sonra, kişi oglundan cavab məktubu alir:

Ata, Allahini sevirsense, o bagi QAZMA! Men zindana duşmemişden evvel çoxlu silah gizletmişem orada. Dinamitler de var. Qazanda toxunarsan, partlayarsiniz anam qarişiq.

Seherisi gunu, 15 - 20 polis işcisi traktorlarla kişinin bagina girib, elek velek edib, silah axtrirlar. Heç ne tapmayib, kor peşiman geri qayidirlar.

Atasi, heç ne anlamayib, ogluna mektub yazir ki, ne uçun oglu bele iş gordu, ve indi atasi ne elemelidi?